„Kamienice przy ul. Dominikańskiej 1 i 3 w obecnym kształcie powstały w wyniku połączenia i adaptacji siedmiu nowożytnych budynków mieszkalnych, budowanych sukcesywnie przy kościele Św. Trójcy od w. XV do przełomu XVIII i XIX w. Domy te, o charakterze kamienic mieszczańskich, były wynajmowane rzemieślnikom i kupcom krakowskim, o czym świadczą zapisy w księgach poboru szosu. Pierwszy zapis dotyczący domów należących do klasztoru pochodzi z r. 1441. W połowie w. XV jeden z tych domów był już murowany.
Z analizy architektonicznej rozplanowania rzutów oraz interwencyjnych badań architektonicznych, wykonanych w r. 1996, wiadomo, że w skład obecnej kamienicy Dominikańska 1 weszły 3 starsze domy, z których dwa zachodnie scalono już przed końcem wieku XVIII. Na pierworysie Planu Senackiego, datowanym na r.1805, w miejscu omawianej kamienicy zaznaczone są już tylko dwa budynki.
Kompleksowa przebudowa kamienic miała miejsce w pierwszej połowie wieku XIX. Domy te do lat 20-tych w. XIX stały przy wewnętrznej drodze biegnącej przy Kościele Św. Trójcy. Ulicę Dominikańską przebito dopiero w r. 1824 po zburzeniu miejskich murów obronnych, w ramach akcji porządkowania podjętej przez Senat Wolnego Miasta Krakowa.
Wszystkie kamienice klasztorne przy nowej ulicy Dominikańskiej przebudowano, scalono ich fasady i nadbudowano II-gie piętro przed r. 1838. Obecną formę dachu, rozplanowanie rzutów oraz wystrój elewacji i wnętrz kamienice przy ulicy Dominikańskiej uzyskały dopiero w 2 połowie wieku XIX, w ramach remontu po wielkim pożarze Krakowa w 1850 r. Wszystkie kamienice czynszowe w zespole zabudowy Dominikanów otrzymały wtedy jednolity skromny wystrój. Wszystkie mają identyczną tynkową dekorację elewacji, w postaci skromnych opasek wokół okien i profilowanych gzymsów, taką samą stolarkę drzwi, bram i okien, tralkowe balustrady ganków i schodów.
W roku 1994 wykonano remont elewacji frontowej obu kamienic, w ramach nadzoru przebadano ściany elewacyjne. Dokumentacje z badań konserwatorskich i nadzorów prowadzonych w ramach tych prac znajdują się w Administracji Klasztoru Dominikanów i w archiwum WKZ.”
